Hi mates! How ya'll doin'?

Alweer 1,5 week in Australië, en het bevalt weer super goed! Hier weer een update van onze laatste belevenissen

.

Brisbane 23-05-2010 & 24-05-2010

Na een goede vlucht zijn we goed aangekomen in Brisbane. Toen we landen leek het weer er goed uit te zien. Leek, want toen we uitstapten hadden we een ‘wintersportgevoel'. Er was een lekker zonnetje maar het was wel koud (voor ons dan want het was toen 's ochtends vroeg en waarschijnlijk rond de 10-15 graden). Vanaf het vliegveld was het nog ongeveer twee uur naar Brisbane, eenmaal daar aangekomen zijn we al snel de stad ingegaan om wat warmere kleren te kopen. Het was wel even wennen om weer ‘normaal' te zijn en worden behandeld. We merkten het vooral aan dat we het zo stil op straat vonden (terwijl het zondag was). Niemand die je naroept of wat van je wilt, geen motorscooters maar alleen auto's, alles heel netjes en gestructureerd etc. Aan de andere kant had het ook weer zijn charme en was het wel fijn om weer wat anoniemer te zijn. Na boodschappen te hebben gedaan in een ‘echte' (geen winkeltje met een paar spullen) grote supermarkt, gingen we 's avonds weer voor het eerst sinds een lange tijd zelf koken. Dat was wel weer heel erg leuk! De volgende dag zijn we door de stad gelopen en hebben we wat dingen bekeken.

Brisbane & Hervey Bay 25-05-2010

Vandaag was het dan eindelijk zo ver: we mochten de camper ophalen! Bij het depot deden we nog de laatste checks en moesten we het nodige papierwerk invullen en toen konden we op pad. Het doel van vandaag was Hervey Bay, vanaf daar vertrekt morgen de trip die we in december al geboekt hadden (Fraser Island). Het was even wennen om met links te schakelen, rechts de knipperlicht- en links de ruitenwisseraansturing te hebben, maar het went verrassend snel. Het links rijden zelf ging ook heel goed, we hadden er geen problemen mee. Verder staat alles in Australië super goed aangegeven dus kan je letterlijk zo weg rijden en het wijst voor zich. Na zo'n 3,5u rijden kwamen we aan in Hervey Bay, hier konden we goedkoop slapen op een standplaats bij een hostel. De eerste nacht in onze camper beviel erg goed. Het is super om je eigen plekje te hebben, wat ook nog eens van alle gemakken is voorzien!

Fraser Island 26-05-2010 t/m 28-05-2010

Vanochtend om 7u moesten we ons melden bij het hostel vanwaar we met de jeeps zouden vertrekken naar Fraser Island. Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld (staat ook op de werelderfgoedlijst) en is bekend om de natuur en de dingo's (wilde honden). De trip houdt in dat we met totaal 8 personen in een grote fourwheeldrive jeep het eiland op gaan om daar door de bossen en over de stranden te rijden naar bepaalde punten. 's Nachts kampeer je in tentjes op een camping. Na gezamenlijk boodschappen en drank te hebben gehaald en een uitgebreide briefing te hebben gehad (vooral over wat er allemaal niet mag en wat de risico's zijn), begon het avontuur en gingen we met twee jeeps (dus een groep van 16 personen) op pad. Ze hadden bij de briefing ook nog verteld dat de dingo's echt wilde dieren zijn en hoe lief ze er ook uitzien je moet ze echt als wilde dieren behandelen (niet aanhalen, aaien, etc.). Zo moest je ook je tent open laten want als ze iets zouden ruiken wat ze wilden dan zouden ze er toch wel in komen. Ook moesten slaapzakken worden opgerold om te voorkomen dat er slangen, op zoek naar een lekker warm en donker plekje, in zouden kruipen.

Op Fraser aangekomen bleek al snel waarom je maar 30km/u mag op de binnenwegen, harder kan gewoon echt niet! Het zijn allemaal zand/modder wegen met diepe kuilen, het was flink stuiteren (vooral achterin) maar wel heel erg leuk. Onze eerste stop was Lake Birrabeen, een helder blauw meer met witte stranden. We hadden geluk met het weer en hebben even een paar uur op het strand gelegen en hier ook geluncht. Van hier gingen we door naar de camping. Na eerst nog een stukje binnenwegen kwamen we aan bij het strand. Bas nam plaats achter het stuur en het werd nog een heel avontuur. Tijdens de briefing hadden ze tijden genoemd hoe laat je waar weg moest i.v.m. eb en vloed. Deze tijden bleken niet echt reëel want hoewel we ons hieraan hadden gehouden werd het een ware race tegen het stijgende zeewater! Na een paar keer half vastgezeten te hebben en door vrij diepe stroompjes water te zijn gereden vond Bas de goede lijn op het strand en uiteindelijk kwamen we in het donker aan op het kamp (in het donker rijden was één van de ‘niet-doen' dingen bij de briefing).

De tentjes moesten ook nog worden opgezet en dit was in het donker en met incomplete spullen niet ideaal. Voor wat extra licht hadden we de lampen op de jeep aangedaan, maar het hield niet over. Gelukkig waren wij ervaren tentopzetters en hadden we het nog vrij snel klaar. Toen de tenten stonden hebben we met z'n allen gekookt, gegeten en gedronken. We hebben ook nog bij een kampvuur gezeten en de avond was nog lang, heel gezellig.

De volgende dag stonden ‘Indian Head' en de ‘Champagne Poules' op het programma. Indian Head is een klif met een super uitzicht over de stranden, baai en de zee. Vanaf de top kon je gewoon de haaien en roggen in de zee zien zwemmen! Ook vandaag hadden we geluk met het weer en dus konden we lekker relaxen bij de Champagne Poules. Deze worden zo genoemd omdat de golven een soort bubbeleffect zouden moeten geven, we hebben alleen geen bubbel gezien (heeft waarschijnlijk met eb/vloed te maken) maar het was wel heel mooi. 's Avonds was het wederom gezellig en hebben we weer gezamenlijk gekookt, gegeten en gedronken!

De laatste dag stond in het teken van terug rijden naar de ferry. Omdat het de hele nacht al slecht weer was geweest en het 's ochtends nog steeds regende besloten we om op tijd te gaan rijden. We hadden verwacht alle tijd nodig te hebben bij de binnenwegen maar dit viel heel erg mee. De nattigheid zorgde er juist eerder voor dat het makkelijker ging dan dat het een probleem was. We hebben hele leuke dagen gehad en uiteindelijk vielen de horrorverhalen van de briefing héél erg mee. Toch hadden we stiekem wel weer heel erg zin om naar onze camper te gaan. Toen we de jeep e.d. hadden ingeleverd en de door de eindcontrole heen waren zijn we ook direct weer gaan rijden.

Het plan was om naar de kustplaats Noosa te gaan. Eenmaal daar aangekomen bleek dit meer weggelegd voor de rijkere onder ons. Bij de hostels waren geen kampeerplekken en nadat we ook bij een camping werden geweigerd omdat ze ‘gesloten' waren (receptie was open tot 20u en wij waren er om 20.30u), hadden we het gehad en besloten we om verder te rijden en dan maar te zien. Uiteindelijk belandden we rond 22u bij een wegrestaurant dat 24/7 open was, toen we vroegen of we hier mochten slapen in onze campervan was dat geen enkel probleem. Zo gezegd, zo gedaan en even later stonden we naast een grote vrachtwagen op de parkeerplaats.

Byron Bay 29-05-2010 & 30-05-2010

Na een heerlijke nacht op de parkeerplaats van het wegrestaurant, zijn we verder gereden naar onze volgende bestemming; Byron Bay. Het rijden in onze campervan is op-en-top genieten, het uitzicht is fantastisch en je kunt zo bij een tankstation/parkeerplaats stoppen om een lekker kopje koffie te zetten! We hadden onderweg wel wat regen maar hoe dichterbij we bij Byron Bay kwamen hoe beter het weer werd. In Byron Bay aangekomen kozen we voor een relatief dure camping (er was amper keuze) omdat we niet zo lang hadden en deze op 2min lopen van het centrum zat, ideaal dus! Byron Bay is een heel relaxt kustplaatsje waar veel surfers zijn/komen. Door de relaxte sfeer is het een bekende backpacker-stop maar er komen ook vagere types op af (o.a. mensen die zijn blijven hangen in de hippietijd). We hebben de rest van de dag lekker de boel verkend.

De volgende ochtend was het super weer en zijn we naar het meest oostelijke puntje van Australië gegaan waar ook de oudste en sterkste vuurtoren van Australië staat. Het uitzicht was fantastisch en je kon van bovenaf in de heldere zee schildpadden zien zwemmen. Vanaf dit punt kan je in het juiste seizoen (juni - juli) ook walvissen zien. Wij hadden geluk want na een paar minuten kijken zagen we in de verte een walvis, water spuiten en een stukje boven water komen. Na dit goede begin van de dag zijn we onderweg gegaan naar het beginpunt van ‘The Waterfall Way'. Dit is een weg die van Bellingen tot Armidale loopt (het binnenland in), dwars door valleien, bergketens en langs (hoe kan het ook anders) watervallen.

Onderweg kwamen we de gebruikelijke verkeersborden tegen die je waarschuwen voor kangaroo's. We wisten dat ze in de schemering het meest actief zijn en omdat het hier winter is begint het al rond 16u te schemeren. Rond deze tijd hebben we er ook heel wat gezien! Het is super leuk om door typisch Australisch landschap te rijden en in sommige velden langs de weg ineens groepen kangaroo's te zien.

The Waterfall Way 31-05-2010

Vandaag werden we weer wakker met een stralend zonnetje en strak blauwe lucht. Het was de afgelopen nacht wel goed te merken geweest dat we wat hoger zitten want het was goed koud, toch hebben we weer heerlijk geslapen

! Na een lekker ontbijtje zijn we aan The Waterfall Way begonnen. Al na een kort stukje rijden kwamen we bij een uitkijkpunt waar het uitzicht super was. De rest van de dag zijn we over kronkelende wegen door valleien en over bergen naar verschillende watervallen gegaan, waaronder één van de hoogste van Australië (260 meter). Het was echt een geweldige dag en we hebben super veel gezien en genoten van de natuur. 's Avonds hebben we weer op een parkeerplaats een paar kilometer voor Port Macquarie (onze volgende stop) geslapen, dit keer bij een MacDonalds, KFC, Sudway én een tankstation ! Zo tussendoor een gratis nachtje komt mooi uit en bevalt goed.

Port Macquarie 01-06-2010

Vanochtend hadden we al snel een camping gevonden, wederom aan de prijs maar ook weer in het centrum. Na wat rondgelopen te hebben zijn we naar het Koala Hospital gegaan. Hier worden zieke, gewonde en/of wees Koala's uit de omgeving opgevangen. Om 15u was het voedertijd en werden we door één van de vrijwilligers rondgeleid langs de verblijfplaatsen. De ene koala miste een achterpoot, de ander een oog, de volgende had chlamydia (heeft op Koala's hetzelfde effect als HIV/AIDS op mensen), etc. Het was een leuke ervaring om deze typisch Australische dieren van zo dichtbij te zien. Het hospital wordt overigens volledig door vrijwilligers gerund en ze krijgen geen steun vanuit de overheid, het is dus erg knap dat het ze allemaal zo goed lukt!

Dat was het weer. Wij gaan nog even lekker genieten van onze laatste paar weken van onze reis!

Catch ya'll later!

Maaike & Bas