Xin Chau!

Het is tijd voor ons laatste verhaal uit Vietnam, zelfs uit Azië. Veel leesplezier!

Phu Quoc 11-05-2010 t/m 17-05-2010

Zoals de Lonely Planet omschrijft is Phu Quoc een eiland om vakantie te nemen van je vakantie. Dit is ook echt zo, daarom zal het verhaal over Phu Quoc voor jullie waarschijnlijk minder boeiend zijn om te lezen

. De dagen hier slijten we op het strand of op ons terrasje voor de bungalow. 's Avonds gaan we lekker wat eten (verse vis) bij één van de restaurants direct aan zee (op het strand) of op de avondmarkt. Na de volle, maar zeer geslaagde, (reis)dagen van de laatste tijd kunnen we hier helemaal ontspannen. We hebben besloten om hier pas maandag (17-05-2010) weg te gaan en wel per vliegtuig! We vliegen dan terug naar Can Tho omdat we de stad zelf nog niet hebben gezien. Na Can Tho vliegen we vervolgens naar Ho Chi Minh waar we onze reis door Vietnam afsluiten. Al dat vliegen klinkt lekker decadent maar het scheelt ons heel wat tijd en om de kosten hoeven we het zeker niet te laten. Deze twee vluchten bij elkaar kosten ‘maarliefst' €70,- voor ons samen!

Het relaxen en lekker niks doen geeft ons meteen wat tijd en ruimte om na te denken over de laatste weken van onze reis: Australië. We hebben besloten om iets te doen wat we al heel lang, heel graag willen, maar wat (met ons eerste reisschema) onbetaalbaar was i.v.m. hoogseizoen. We gaan van 25 mei - 10 juni met de camper door Australië!

De planning is om in Brisbane te beginnen (23 & 24 mei), 25 mei halen we de camper op en gaan we naar Hervey Bay. In Hervey Bay hebben we eerst nog een tour die we nog open hadden staan van vorige keer, daarna zakken we af richting Sydney en zonder naar Sydney zelf te gaan, gaan we via Sydney (met tussenstops) richting Melbourne. We gaan dan ook (nog) niet naar Melbourne maar rijden door naar Geelong om vanaf daar de Great Ocean Road te rijden. Dit schijnt echt een fantastische route langs de kust te zijn die we van Joos & Simone (andere stel wat we eerder ontmoet hadden toen we in Australië waren) als tip hadden gekregen, dat was één van hun hoogte punten. Daarna leveren we de camper in Melbourne in en gaan we de stad een paar dagen verkennen, vanaf daar vliegen we naar Sydney om daar onze laatste dagen in Australië (en van onze reis) door te brengen. Dan zit het er al weer op en gaan we weer terug jullie kant op. Het gaat nu echt snel...

Zondag 16-05-2010 hebben we een motorscooter gehuurd om het eiland te gaan verkennen. Dit bleek nog wat makkelijker gezegd dan gedaan want het grootste gedeelte van de wegen is onverhard en bestaat uit een soort rode gravel-/klei-achtige ondergrond. Omdat het 's nachts nog wel eens regent, waren sommige stukken erg glad en na een paar keer bijna weggegleden te zijn zaten onze voeten en benen onder de modder. Het eiland zelf is heel mooi. We reden grote stukken vlak langs ongerepte stranden met wit zand en helder blauwe zee. Verder bestaat het eiland voor 90% uit beschermd bosgebied en dat was te zien! Het was ook heel leuk om een keer niet in het toeristische gebied te zitten, de eilandbewoners zijn echt heel vriendelijk en behulpzaam. Op een gegeven moment stopte we even om wat water te drinken en iedereen die langs kwam stopte, draaide om en kwam (met gebaren) vragen of de motor het nog deed. Op het noordelijkste deel van het eiland hebben we Cambodja gezien, wel een raar idee dat dit eiland er maar 8km vandaan ligt.

's Avonds hebben we de dag (en week op Phu Quoc) mooi afgesloten. Wij zijn gaan eten op het dak van een hotel. Dit was heel sfeervol en romantisch en we waren ook nog eens de enigen. Het mooie was dat je een heel mooi uitzicht had over de tientallen lichtjes van de vissersboten ver op zee, in de verte onweerde het wat ook mooi was (klinkt misschien niet handig, met onweer op een dak van een hotel, maar je zag alleen de flitsen en het was heel ver weg

).

Can Tho 17-05-2010

Om 13.25u. vertrok onze vlucht van Phu Quoc naar Can Tho. Het was onze kortste vlucht tot nu toe want we waren er met een half uur. Eenmaal aangekomen op het vliegveld dachten we dat de taxichauffeurs ons voor de gek hielden. We hadden proberen op te zoeken waar het vliegveld was, volgens de kaart was dit 2 km van het centrum. Blijkbaar is dit een nieuw vliegveld want deze ligt heel wat verder, 13 km. De enige mogelijkheid was een taxi of een motorbike. Maar 13km achterop een motorbike met alle bagage leek ons niet zo'n goed plan. Dan maar met de taxi, de taxichauffeur kon nauwelijks Engels maar het centrum begreep hij nog wel. Toen we in het centrum waren hadden we het gevoel dat we toch niet helemaal goed zaten. We zijn naar een tourbureautje gegaan en vroegen waar de meeste hotels aan de mekong zaten, dit bleek nog wel een stukje lopen. Na even gelopen te hebben en een lekker softijsje gehaald onderweg voor nog geen €0,20 voor twee ijsjes kwamen we bij de hotels aan. Na even zoeken hebben we een geschikt hotel gevonden.

's Avonds begon de zoektocht naar de elephant ear fish die we tijdens de Mekong delta tour hebben gegeten. De zoektocht eindigde aan de mekong bij een soort eet avondmarkt. Hoewel we hier niet de elephant ear fish hebben gegeten hebben we wel iets anders heel lekker, leuks en lokaals gegeten. We kregen een stenenpot met kolen en een roostertje op tafel. We hadden garnalen en lokale visjes besteld die we dan zelf konden bbq-en. Ondanks dat we al vijf maanden door Azië aan het reizen zijn en al heel wat dingen hebben gezien en meegemaakt kwam onze westerse manier van denken toch nog even boven water. De zogenaamde ‘spiny eel' (een lange dunne vis van zo'n 20 cm) die we besteld hadden kregen namelijk levend een saté-stok door hun lijf (via de mond naar binnen..). Toen Maaike dit zag wist ze al helemaal niet wat ze moest doen en was haar eetlust even weg. Bas pakte een van de stokjes op, en legde de vis al spartelend op de bbq. Na nog even naspartelen (we vonden dit echt niet leuk om te zien) waren ze echt dood en even later hebben we er toch erg lekker van gegeten. Het is toch wel apart om te zien dat het hier de normaalste zaak van de wereld is, in Nederland zou je bij wijze van spreken worden aangeklaagd door de partij van de dieren. Eerlijk is eerlijk, verser kan niet en ze hebben heerlijk gesmaakt. Naast de visjes hadden we ook heerlijke (grote) garnalen, deze waren al dood. We kregen ook nog superlekkere groente erbij, een soort groene stengels. We hebben geen idee hoe het heet en jammer genoeg wist de ober ook niet de Engelse benaming. Na gegeten en gedronken te hebben waar we zin in hadden (6 vissen, 12 garnalen, bord groente, 4 bier en 4 glazen fris), kostte dit feestmaal €6,50. Ook nu moesten we weer denken aan als je in Nederland uit eten gaat, het zal dan erg wennen zijn als we dan de rekening krijgen

. We hebben besloten de elephant ear fish te laten voor wat het is (al is het ook erg lekker) omdat we dit morgen niet willen missen.

Can Tho 18-05-2010.

Vandaag hebben we een poging gedaan om de stad te bekijken. Na een paar uur rondlopen trokken we de conclusie dat het niet meer is dan een doorsnee middelgrote stad in Vietnam. We zijn nog steeds blij dat we eerst hierheen zijn gevlogen maar het is, op de floating markets en het fietsen buiten de stad na, absoluut geen must-do. 's Avonds hebben we weer superlekker garnalen en spiny's gegeten.

Can Tho & Ho Chi Minh 19-05-2010

‘s Middags vlogen we naar onze laatste bestemming in Vietnam, Ho Chi Minh City (voormalig Saigon). We hebben weer een nieuw persoonlijk record want de vlucht duurde maarliefst 25 minuten. Vanaf het vliegveld hebben we de bus genomen, wat nogal wat geld scheelde met een taxi (€0,50 tegenover €6,-). Ondanks dat we wisten hoe groot en druk de stad was, keken we onze ogen uit. In district 1 aangekomen (het centrum) zijn we op zoek gegaan naar een hotel. Op aanraden van Frank en Susanne zijn we bij een hotel gaan kijken, helaas zat deze vol. Nadat we van het kastje naar de muur waren gestuurd bij andere vestigingen, zijn we zelf op zoek gegaan. We hadden besloten om niet lang te zoeken maar we konden echt niks geschikts vinden. Toen we het helemaal gehad hadden werd Maaike aangesproken door een oudere vrouw die ons wel het een en ander wilde laten zien. We hebben dit wel vaker meegemaakt en meestal wil men er dan geld voor, normaal gaan we er dan ook niet op in maar nu hadden we het echt gehad. Na een paar hotels te hebben gezien kwamen we bij ‘Ngoc Phan Guesthouse' terecht. Dit voelde meteen goed, de eigenaar was super vriendelijk, de kamers waren heel netjes en de prijs was goed. Het vrouwtje was al die tijd heel vriendelijk geweest en had steeds gezegd dit niet te doen voor geld. Later had ze tegen Bas gezegd dat hoteleigenaren elkaar onderling op deze manier een beetje helpen. De hoteleigenaar vertelde aan Maaike dat hij eigenlijk met pensioen was maar zich verveelde. Daarom heeft hij zijn huis omgebouwd tot hotel (het is geen homestay maar echt een minihotel met vijf kamers).

Ho Chi Minh 20-05-2010

Na het ontbijt zijn we met een kaartje van het centrum op pad gegaan. Gisteravond hadden we al gekeken waar we naar toe wilden en zo hadden we al een hele route uitgestippeld. We zijn eerst naar de Ben Thanh markt gegaan. Dit is echt een gigantische overdekte markt met goederen uiteenlopend van kleren tot sieraden tot souvenirs tot kruiden etc. Na even door de smalle steegjes langs de kraampjes te zijn gelopen, zijn we verder gegaan. We zijn via de Saigon Rivier (vonden we niet bijzonder) door de hoofd winkelstraat naar de Notre Dam kathedraal gelopen en vanaf daar naar het War Remnants Museum.

Toen we hier aankwamen was het nog gesloten, dus hebben we eerst op straat een Vietnamese ice tea gedronken. We kregen een pot thee en twee glazen met ijs (ice tea is hier echt letterlijk thee met ijs) voor €0,20. Na 20 minuten ging het museum open, voor het museum staan Amerikaanse vliegtuigen, tanks, helikopters, e.d. die in de oorlog gebruikt zijn. In het museum wordt de hele oorlog door middel van foto's en tekst verteld (uiteraard vanuit Vietnamees standpunt). Wij vonden het heel indrukwekkend, vooral de foto's (meeste in kleur) lieten echt gruwelijke dingen zien. Even een paar voorbeelden: Amerikanen met lichaamsdelen van Vietnamese mensen, Vietnamese gevangenen die achter een tank werden gebonden en mee werden gesleept tot ze dood waren, slachtoffers van de vele gebruikte chemicaliën (o.a. agent orange), en zo kunnen we nog wel even doorgaan. We hadden weer een flinke knoop in onze maag dus we waren stiekem ook wel een beetje blij dat we het gehad hadden.

Vervolgens zijn we op zoek gegaan om wat te lunchen, dit werd nog een hele zoektocht. Uiteindelijk zijn we beland bij een Vietnamees tentje en hebben we heerlijke Noodlesoup gehad. Nu het nog kan proberen we zoveel mogelijk Aziatisch te eten. Na de lunch zijn we nog even de markt opgegaan en daarna zijn we even teruggegaan naar het hotel. 's Avonds zijn we weer teruggelopen naar de markt, de binnenmarkt ging dicht en er kwamen heel veel (eet)kraampjes op straat. Na een lekkere Vietnameze pannenkoek (pannenkoek met groente en garnalen waarvan je stukjes in blaadjes sla rolt) zijn we ook daar nog even over de markt gelopen.

Ho Chi Minh 21-05-2010

Vandaag zijn we begonnen met een motorritje naar Chinatown. Na even onderhandeld te hebben over de prijs zaten we allebei achterop een motorbike door de drukte van de stad, een hele leuke ervaring. Overal waar we tot nu toe een Chinatown hebben bezocht vonden we erg leuk, helaas viel Chinatown in Ho Chi Minh tegen. Het was rommelig, er werden geen leuke dingen op de markt verkocht en we maakten iets mee wat we nog niet eerder mee hadden gemaakt. We waren in een winkel en Maaike vroeg een prijs van knipjes, ze vroeg heel veel dus Maaike zei 'no thank you' en keek verder. Na een paar seconden begon een vrouw te schreeuwen dat we haar winkel uit moesten omdat we niets kochten, we werden letterlijk de winkel uitgestuurd. Na even rondgelopen te hebben kwamen we bij eenzelfde soort winkel, we wilden hier naar binnen gaan toen er een vrouwtje ons tegenhield en zei 'no sell for you'. Na dit meegemaakt te hebben hadden we het helemaal gehad met Chinatown en zijn we naar onze mannetjes van de motorbike gegaan. Ze stelden voor om nog naar twee Chineze pagoda's van 200 en 300 jaar oud te gaan, dit was mooi om te zien. Kort daarna zijn we teruggegaan naar het hotel, om vervolgens naar de markt te gaan. De rest van de middag hebben we al shoppend doorgebracht op de markt. Je wordt letterlijk de kraampjes binnengetrokken en als ze ook maar het idee hebben dat je iets wil kopen laten ze niet meer los. Ze gingen soms echt voor je staan en je armen vasthouden, hierdoor kon je wel heel goed onderhandelen.

Ho Chi Minh vinden we echt een hele leuke stad. Het is echt waar wat men zegt over de hoeveelheid motorscooters en de drukte, het leuke is dat we ons daar totaal niet aan gestoord hebben. Het is een bruisende en levendige stad waar we het goed naar ons zin hebben gehad.

Eind van de middag kwam toch wel het besef dat dit echt de laatste dag Azië was. Wat hebben we een ongelofelijke tijd gehad in Azië en we vinden het heel erg jammer dat we hier weg moeten. Ondanks dat we de afgelopen tijd geen eigen plekje o.i.d. hebben gehad, voelden we ons toch wel erg op ons gemak in Azië. We zijn eind van de middag bij een restaurantje op straat gaan zitten en hebben bier en loempia's besteld en alles en iedereen nog eens goed bekeken. 's Avonds hebben we nog lekker gegeten op de markt en daarna hebben we onze avond afgesloten bij een cafeetje op straat met kinderstoeltjes en zelf gebrouwen bier.

Ondanks dat we best hoge verwachtingen hadden, heeft Vietnam ons allesbehalve teleurgesteld. We begrijpen goed waarom het momenteel zo ‘booming' is, het heeft gewoon super veel te bieden. Je hebt hier alles qua natuur (mooie stranden, zee, bergen, binnenland, rivieren, etc.) maar ook qua cultuur. Tijdens het reizen van noord naar zuid kregen we echt het gevoel soms ineens in een ander land te zijn beland. Vietnam is een ontzettend veelzijdig land waar we nog lang niet genoeg van hebben gehad en waar we graag weer terug komen.

Ho Chi Minh 22-05-2010

Onze reis door Azië zit er na vandaag echt op. We zijn heel erg blij dat we ervoor hebben gekozen om zo'n groot deel van onze reis hier door te brengen. De dingen die we gezien, meegemaakt, gevoeld en gedaan hebben waren geweldige ervaringen die we nooit zullen vergeten. Azië heeft bij ons echt een speciaal plekje veroverd waar we nog lang niet klaar mee zijn en we nog verder willen ontdekken. Vanaf morgen gaan de laatste vier weken van onze reis in en zijn we beland bij het laatste hoofdstuk van ons reisverhaal: Australië.

Voorlopig was dit het weer. Vanaf morgen zullen we ook weer ons Australische nummer gaan gebruiken (+61458886390). Omdat we in Australië een groot deel met de camper onderweg zijn weten we niet wanneer en hoe vaak we internet hebben.

Liefs,
Maaike & Bas

P.S.

Wezagenin onze mail dat bellen nog niet fantastisch gaat dus hierbij nog eventjes opnieuw hoe hetzou moeten werken.

Nummer 1 - www.televergelijk.nl
- Kies bellen naar Australië, naar een mobiel
- Bel één van de onderstaande 0900-nummers
- Volg de instructies

Nummer 2 - http://www.hallobuitenland.nl/goedkoop-bellen-naar-australie
- Bel 0900 05 82 (9 cpm) en wacht op de welkomst boodschap.
- Bel het volledige nummer in Australië (0061...).
- Sluit af met een hekje (#)

Voor deze laatste denken we dat 0061 het landnummer voor Australië is, dat zou betekenen dat jullie dan moeten bellen naar 0061458886390. Ervan uitgaande dat je de 0 weg moet laten i.v.m. het landnummer. Als dit niet werkt gewoon met 0 proberen.