Sabaidee!

Alweer het laatste verhaal uit, van en over Laos. De tijd vliegt en over minder dan 60 dagen zijn we weer in Nederland. Eerst gaan we nog naar het laatste land van onze reis door zuid-oost Azië, Vietnam. Veel leesplezier.

Vientiane 11-04-2010

Toen we onze spullen in de kamer hadden gezet, lekker gedoucht en ontspannen hadden zijn de Vientiane in gegaan. Inmiddels behoort dat tot onze gebruikelijke aanpak, we willen toch eerst nog even rondneuzen of we niet een betere accommodatie vinden voor minder

. Al snel bleek dat we echt een hele goede deal hadden gesloten en we waren dan ook blij met onze keuze, hier blijven we de komende dagen tot het Lao New Year voorbij is.

Het is wel te merken dat je in de hoofdstad bent want alles is een stuk duurder. Gelukkig hebben we een zaakje schuin tegenover ons die lekkere (en betaalbare) broodjes en juices heeft. Voor we hier kwamen hoorden we allemaal uiteenlopende verhalen over Vientiane. Wat we het meeste hoorden/lazen was dat het een rustige, slaperige, kleine en saaie stad was. Wij snappen hier helemaal niets van! Je hebt hier zat restaurantjes en bars, er is genoeg leven op straat, de mensen zijn aardig en er is zelfs een openbaar zwembad (best dichtbij het centrum) waar je de hele dag in en uit mag voor €1,-! Kortom, het bevalt ons hier wel.

De hoofdreden waarom we vandaag al in Vientiane moesten zijn is dat we onze visa voor Vietnam moeten regelen. Aangezien het Lao New Year bijna is zijn kantoren alleen maandag (heel misschien ook dinsdag) open. We hadden geluk want ons hotel biedt de mogelijkheid dat zij het visum regelen. Voor het visum heb je twee pasfoto's nodig en laten wij nou net onze laatste twee hebben gebruikt voor het visum voor Laos! Dus we moesten nieuwe laten maken en dat bleek nog een hele uitdaging op zondag. Bijna alle winkels waren gewoon open, op de fotografen na.. Na lang zoeken is het gelukkig toch nog gelukt en hebben we onze paspoorten ingeleverd. 's Avonds hebben we bij een ander restaurantje in dezelfde straat als ons hotel heerlijk gegeten.

Vientiane 12-04-2010

Vandaag hebben we drie tempels bezocht. Omdat we hier aardig lang hebben, hebben we de sightseeing in twee dagen opgesplitst. Het was goed te merken dat het nieuwe jaar eraan komt want het was ontzettend druk! Er kwamen allerlei mensen naar de tempels om offers te brengen, leuke ervaring om dat van zo dichtbij mee te maken.

's Middags werden we door de receptionist geroepen dat onze paspoorten (met visa voor Vietnam) weer terug waren. We waren super blij, totdat we keken op de visa.. De receptionist had ons verkeerd begrepen en nu hadden we een visa waarmee we vanaf vandaag tot 20 mei Vietnam in mochten (vanaf de dag dat je het land in gaat heb je dan 30 dagen). We hadden van te voren duidelijk gezegd dat het vanaf 22 april moest omdat we 22 mei vanuit Vietnam richting Australië vliegen. Toen de receptionist ons begreep zagen we dat de stress toesloeg. Hij schakelde meteen een andere medewerkster in die druk (en boos) ging bellen. Er werd ons (gelukkig) verzekerd dat het goed zou komen. We kunnen niets anders doen dan af te wachten..

Later kwamen we een Australisch meisje tegen die we in Tad Lo hadden ontmoet, zij vroeg ons om 's avonds wat te gaan drinken. Zij had ook nog een andere (Amerikaanse) jongen uitgenodigd en met z'n vieren hebben we wat gegeten en daarna nog wat gedronken en gezellig zitten kletsen. We hebben een hele leuke en gezellige avond gehad. Wat wel grappig was, was dat ons om 23:00u werd gevraagd of we ons drinken op wilden drinken want het personeel was moe en ze wilden sluiten. Zo gaat dat hier, vanaf 22:30u gaat (bijna) alles zo'n beetje dicht en niet veel later is het ook doodstil.

Vientiane 13-04-2010

Het is goed te merken dat het Lao New Year bijna begint, men is druk met voorbereidingen en je merkt dat het onrustiger is (op een leuke manier). Vandaag hebben we fietsen gehuurd en stonden de lokale Arc de Triomphe en de gouden stupa op het programma. Het was leuk om gezien te hebben maar we merken wel dat we al veel vergelijkbare dingen hebben gezien. Het is er absoluut niet minder mooi om maar je bent wel sneller klaar. We hadden iets gelezen over een waterpark dus gingen we ernaar opzoek. Toen we het hadden gevonden zagen we dat het vrij klein was, pal in de zon lag en er heel weinig water in de glijbanen zat. We besloten om op zoek te gaan naar het openbare zwembad. Na een stukje fietsen hadden we het gevonden en hebben we even heerlijk gezwommen.

Toen we terugkwamen in het hotel werden we weer geroepen door de receptionist omdat onze paspoorten (met nieuwe visa?) weer terug waren. De ambassade heeft de einddatum aangepast en we gaan er vanuit dat het nu in orde is.

Door de bedrijvigheid op straat besloten we 's middags voorbereidingen te treffen voor het geval we al met water bestookt zouden worden. Dit hield in dat we alleen een portemonnee (in een plasticzakje gewikkeld) mee hadden. Toen we naar buiten liepen zagen we dat er een groepje kinderen achter bosjes zaten. We vonden het wel grappig en daagde ze een beetje uit. Al snel vlogen de waterballonnen (plasticzakje gevuld met water) ons om de oren. Het was heel leuk, tot Maaike zag dat het water knal blauw was! De ondeugende kinderen hadden blijkbaar kleurstof in het water gestopt. Op aanraden van het hotel hebben we een speciaal spulletje gehaald waarmee het eruit zou moeten gaan. Na het een nacht lang in de week te hebben gehad is er amper verandering. Gevalletje jammer maar helaas, we hebben in ieder geval goede kleren voor het Nieuwjaar en een goed excuus om nieuwe shirts te kopen!

Vientiane 14-04-2010

Vandaag begon het Nieuwjaar, we waren zo benieuwd hoe het zou zijn. We besloten om stukje te gaan lopen en het duurde niet lang voordat we helemaal doorweekt waren van het water! Emmers water gaan over je heen met de woorden: happy Lao new year! Het begon steeds drukker te worden en onderweg werden we bij groepjes uitgenodigd om water te gooien en kregen we Beerlao aangeboden. Daar sta je dan zeiknat tussen dansende (en aangeschoten) Lao met bier in een whiskyglas met ijsblokjes. Superleuk om mee te maken en iedereen zo door het dolle te zien. We hadden de hele dag al gezocht naar waterpistolen omdat je die hier nu veel ziet en die ideaal zijn voor een watergevecht. Op een gegeven moment hadden we een supermarktje gevonden waar we twee pistolen kochten en al snel stonden we met een paar andere toeristen en locals alles en iedereen die voorbij kwam nat te gooien/spuiten. De groep groeide snel en binnen de kortste keren stonden we met een man of 25. Iedereen had dikke lol en niemand bleef gespaard. De locals in de groep waren vooral fanatiek en liepen met bakken water rond waar ook tuktukchauffeurs, auto's met raampjes open en mensen met tassen (telefoons etc.) eraan moesten geloven!

Toen we even terug naar ons hotel gingen werden we door de hotelmedewerkers uitgenodigd om ook met hun feest te vieren. Ze gingen voor het hotel BBQ-en en feest vieren. Alsof het uit het niets kwam stond ineens de hele straat vol met pick-ups met dansende mensen in de laadbak, muziek en vooral veel water! Het feest was echt in volle gang. Toen de zon onder begon te gaan werd het (ondanks de temperatuur) gevoelsmatig best fris dus zijn we even lekker gaan douchen en relaxen. 's Avonds was het vrij rustig, niet zo gek want ze hebben hier natuurlijk drie dagen

.

Vientiane 15-04-2010

Toen we vanochtend een paar stappen buiten het hotel zetten was het meteen raak, we waren weer nat

. Vandaag hebben we weer vrolijk mee gedaan en ook de nodige biertjes ontbraken niet.

Vientiane 16-04-2010

De hele nacht had het al geregend en ook vanochtend regende het nog. Ondanks dat iedereen met dit feest nat wordt en met water gooit was het op straat erg stil. Toen het opgehouden was met regenen en het begon op te klaren begon het feest weer op gang te komen. Vandaag waren we niet echt in een actieve bui (zoals voorgaande dagen) en hebben we vooral lekker gerelaxed. We hebben bustickets geboekt voor morgen, dan gaan we naar Vang Vieng. Het Lao New Year is echt een heel leuk feest om mee te maken, we zijn blij dat we hier waren.

Vientiane & Vang Vieng 17-04-2010

Vandaag vertrok de bus rond 10u. naar Vang Vieng. We hebben al veel gehoord en gelezen over Vang Vieng, dat vooral bekend staat om het ‘tubing'. Tubing in Vang Vieng houdt in dat je op een binnenband van een vrachtwagen de rivier afgaat en onderweg zijn er barretjes waar het een groot feest is. In Tad Lo hadden wij al gehoord dat de meesten het vonden tegenvallen en dat het tuben echt niet nodig is om naar de barretjes te gaan, die zitten namelijk alleen in het begin. Eenmaal aangekomen in Vang Vieng hebben we een guesthouse gezocht en zijn we naar het startpunt van het tubing gegaan. Het plan was om onderweg een tuktuk te nemen maar ze bleven teveel vragen dus uiteindelijk zijn we erheen gelopen (4km). De omgeving is supermooi en heeft, door de bergen en heuvels, iets magisch (zie foto's). Daar aangekomen was er één bar in het begin open waar het heel druk was en iedereen straalbezopen rondliep. We besloten iets verderop te kijken waar we eindigden tussen de lokals op drijvende bamboeplateaus op de rivier. Nu zijn er vooral mensen die hier puur komen voor drank, drugs, seks en feest. Het zijn dan ook hoofdzakelijk Engelsen/Australiërs, stereotype partyanimal. Je kan hier een goed feestje bouwen maar dan moet je wel met de juiste mensen zijn.

Vang Vieng 18-04-2010

Vandaag wilden we meer van de omgeving zien en dus zijn we na het ontbijt wat tourbureaus langsgegaan. We hadden gehoord dat hier grotten in de omgeving zijn en daar wilden we graag heen. Na de (voor ons) beste tour te hebben uitgezocht zaten we om 12u. in de tuktuk onderweg naar de eerste grot. We hadden een privé tour en zouden eerst wat grotten gaan bezoeken, dan met tubes door een laatste grot om vervolgens 5km terug te kajakken. De grotten waren heel mooi en het was heel bijzonder om met z'n tweeën + gids in de ongerepte grotten te lopen met alleen een paar kleine zaklampen. Er kwam zo hier en daar ook wat klim en klauterwerk bij kijken omdat we onder/door/over/langs rotsen moesten.

Het tuben door de ‘watercave' was heel leuk. We zaten in een binnenband en kregen een hoofdlamp op (met de accu om je nek) en dan moesten we langs een touw de weg volgen. Gemiddeld was de hoogte van het water tot de bovenkant van de grot ongeveer een meter. Op een gegeven moment kwamen we aan bij een strandje in de grot en moesten we de tubes aan de kant leggen. We gingen nog een stukje verder de grot in, dit keer moesten we kruipen omdat het zo laag was. Na deze laatste grot gingen we met de tuktuk naar het startpunt voor het kajakken. Na even kajakken kwamen we uit bij de tubing-barretjes, waar we op hetzelfde plekje als gister een biertje hebben gedronken. Het kajakken was heel leuk en de omgeving was fantastisch. We waren blij dat we het tubing niet hebben gedaan omdat ze met een slakkengangetje de rivier afgingen en iedereen vroeg aan ons hoever het nog was (de bars zijn echt alleen in het begin). Morgen gaan we met de bus naar één van onze laatste stops in Laos, Luang Prabang.

Vang Vieng & Luang Prabang 19-04-2010

Vandaag gaan we met de bus naar Luang Prabang. Het belooft een hele rit te worden want het duurt ongeveer 7 uur terwijl het maar 220km is! We hadden een VIP bus geboekt, maar toen we bij de bus aankwamen bleek al snel dat de VIP bus vanaf hier weinig met VIP te maken heeft. Na de gebruikelijke vertraging vertrekken we richting Luang Prabang. De chauffeur doet precies waar hij zin in heeft, zijn wils is wet. Ondanks dat VIP bussen normaal geen mensen onderweg oppikken wil de chauffeur blijkbaar een extra zakcentje verdienen en laat hij toch wat mensen binnen (ook al is de bus vol).

Een paar minuten later vind hij het tijd voor wat muziek en de beruchte karaoke DVD's worden opgezet. In de bus zitten praktisch alleen toeristen en de MP3-spelers komen al snel te voorschijn. Al ontsnapt niemand aan de muziek want het staat zo hard dat je het overal doorheen hoort. De bus had gelukkig wel airco, althans in het begin.. Na een paar kilometer stond die uit (of was die kapot), we waren blij dat de raampjes open konden want dan was het nog wel lekker. Op een gegeven moment werden we ingehaald door een local bus, de chauffeur van die bus wist blijkbaar niet goed hoe lang zijn bus was want toen hij ons bijna voorbij was werden we afgesneden. Dat kon onze chauffeur niet waarderen en dus werd de achtervolging ingezet. Als snel halen wij, luid toeterend, de local bus weer in. Rijdend over kronkelende wegen met aan één kant soms een (diepe) afgrond is het net een rally, alleen dan met grote bussen!

Op een gegeven moment kwam de bus nog maar amper de bergen op, we gingen echt stapvoets omhoog. Toen de bus moest stoppen voor een tegenligger kon hij daarna niet meer wegrijden, de chauffeur kon hem niet in de juiste versnelling krijgen zonder achteruit te rollen. Het hulpje van de chauffeur werd toen naar buiten gestuurd om een grote steen achter de achterwielen te leggen en toen lukte het wel. Het was een hele ervaring en een busrit die we niet snel zullen vergeten maar we zijn veilig in Luang Prabang aangekomen. De uitzichten onderweg waren wel echt super mooi.

Luang Prabang 20-04-2010

Luang Prabang is een hele leuke plaats met een gezellige sfeer. Het heeft een mainstreet met winkeltjes, restaurants en 's avonds een night market. Aan de Mekong rivier heb je nog een soort boulevardje met restaurantjes die heel mooi uitkijken over de rivier en heuvels aan de overkant.

Vandaag hebben we even rondgelopen en onze was gedaan, wat ook moet gebeuren. We hebben ook een vliegticket geboekt naar Vietnam. We waren eigenlijk van plan om over land met de bus naar Vietnam te gaan maar daar zaten nog heel wat haken en ogen aan. Om een lang verhaal kort te maken: het zou zo'n 36 uur duren met veel onduidelijkheid over goede aansluitingen etc. Aan het eind van de middag hebben we onder het genot van een Beerlao aan de Mekong naar een mooie zonsondergang gekeken en 's avonds heerlijk gegeten.

Luang Prabang 21-04-2010

Vandaag zijn we met een tuktuk naar de Kuang Si watervallen gegaan. Daar aangekomen bleek al snel dat dit de overtreffende trap is van de watervallen die we eerder hebben gezien. De Kuang Si watervallen bestaan voor een deel uit een soort terrassen van turquoise/blauwe poelen met bovenaan een hoge waterval. Voor we het wisten waren we aan een wandeling begonnen naar de top van de waterval. Het eerste deel van de wandeling moesten we stijl omhoog over een soort uitgesleten treden in de modder en rotsen van de berg, een hele opgave met slippers! Bovenaan was het heel mooi en na de wandeling hebben we nog even lekker gezeten bij een van de poelen waar we een meisje tegenkwamen die we al een paar keer eerder hadden ontmoet. Na wat kletsen en zwemmen (in het erg koude water), gingen we aan het einde van de middag weer terug.

Luang Prabang 22-04-2010

Vanochtend ging om 5.30u de wekker want rond 6u gaan hier de monniken de straten op om eten te verzamelen. Ze lopen dan in lange rijen door de straten waar de mensen hen rijst en ander voedsel geven. De monniken mogen niets anders eten dan het voedsel dat ze geschonken krijgen, ze zijn dus echt afhankelijk van dit dagelijkse ritueel. Dit ritueel is hier echt heel belangrijk en er zijn hier ook heel veel monniken. Wat ons opviel was dat er op een hoek van een straat een bedelaar aan het einde van de rij mensen die eten gaven zat. Als de monniken langskwamen gaven ze haar ook wat te eten, slim natuurlijk maar wel dubbel. Het was bijzonder om dit ritueel van dichtbij mee te maken. De rest van de dag hebben we niks gepland. Na wat rondlopen zijn we lekker op ons balkonnetje gaan zitten om te relaxen en nog even te genieten van Laos.

Morgen vliegen we om 16.40u (11.40u jullie tijd) naar Hanoi, Vietnam. Laos zit er alweer op en de laatste twee maanden van onze reis zijn aangebroken. We vonden Laos echt een fantastisch land en het heeft ons elke keer weer verrast. De natuur is super mooi, de mensen zijn heel vriendelijk en het eten is waanzinnig lekker (we hebben hier geen één keer slecht gegeten!). Het is echt een land wat de moeite waard is om nog eens terug te gaan om nog meer te zien van wat het te bieden heeft.

Sabaidee,
Maaike & Bas