Het eerste bericht uit Maleisië en het bevalt ons hier goed! Het lijkt best veel op Indonesië, al is het hier wat relaxter; rustiger verkeer, veel minder vies/troep, je wordt wel als toerist gezien maar bent geen wandelende portemonnee, etc. Dit zullen jullie ook wel terug lezen in onze verhalen. Veel leesplezier!

Kuala Lumpur 06-03-2010

Rond twee uur (plaatselijke tijd) kwamen we na een korte vlucht (1,5u) aan in Kuala Lumpur. De eerste indrukken waren vooral: ‘waar is de chaos?' en ‘wat schoon!'. Na een taxirit kwamen we aan in de Golden Triangle, door de Lonely Planet omschreven als ‘KL's business, shopping and entertainment district'. Dat is het zeker! Hoge gebouwen, veel reclame borden, gigantische shopping malls (bijv. 10 verdiepingen met een heel pretpark, incl. achtbaan, erin), etc. Hier kunnen wij ons zeker wel een paar dagen vermaken! Na wat rond kijken hadden we een geschikt guesthouse gevonden. We moesten de badkamer en wc wel delen maar de kamer was netjes en met airco. Later zijn we wat gaan rondlopen en kijken waar wat was.

Kuala Lumpur 07-03-2010

's Ochtends bleek al snel dat Maaike zich nog niet optimaal voelde, dus besloten we om vandaag rustig aan te doen. We konden ook voor heel weinig meer in een ander guesthouse een vergelijkbare kamer krijgen, maar dan met eigen douche en wc. Toen we eenmaal in de nieuwe kamer zaten zijn we weer wat rond gaan lopen en een paar shopping malls in gegaan. We hebben ook ontdekt dat je hier heerlijk kan eten. In de shopping malls heb je vaak een zogenaamde ‘food court', dit is een gedeelte waar verschillende eetstandjes/restaurantjes zijn. Onder één van de shopping malls hebben we ‘Sizzling Plate' in het Lemon Food Court ontdekt, waar we echt super hebben gegeten (zie foto's).

Kuala Lumpur 08-03-2010

Als ontbijt hebben we nu ook iets heel lekker ontdekt, roti! Dit zijn een soort deegpannenkoeken die je met allerlei ingrediënten kan krijgen (onze favoriet is met banaan). Na het ontbijt zijn we naar de beroemde Petronas Twin Towers gegaan, het op één na hoogste gebouw ter wereld. Je ziet de torens al van verre boven alle andere (hoge) gebouwen uitsteken en als je er dan recht voor staat, lijken ze oneindig hoog! Ook hier heb je weer een shopping mall waar we onze ogen uit hebben gekeken, aangezien hier bijna alle grote (lees: dure) merken zaten zoals: Gucci, Versace, Prada, Tiffany & Co. Daarna zijn we met de metro naar het ‘centrum' gegaan, dat centrum stelde weinig voor waardoor we binnen enkele minuten in Chinatown waren. Hiervan hadden we al gelezen dat het 's avonds echt veel leuker was, dus na een paar minuten rondlopen zijn we weer terug gegaan met de monorail.

Na weer heerlijke sizzling plates te hebben gehad zijn we 's avonds weer terug gegaan naar Chinatown. Dat was een heel verschil met 's middags! Waar we 's middags nog normaal in een overdekte winkelstraat liepen, stonden nu allemaal kraampjes met tussendoor twee nauwe paadjes (zie foto's). De sfeer is weer typisch Chinatown (zoals we van Singapore weten), druk maar erg gezellig. Er staan echt allemaal kraampjes met imitatiespullen en soms ook de meest nutteloze dingen. Als bezoeker van de markt wordt je door iedere verkoper aangesproken of je niet een tas, horloge, parfum, riem, t-shirt, dvd's, pet, sieradan, zonnebril, etc. wilde kopen (al leek bijna elk kraampje hetzelfde te hebben). Overdag waren we nog op rugtassen-jacht geweest omdat die van Bas zijn beste tijd had gehad (niet de grote backpack, maar de kleine ‘dag'-rugzak). Na verschillende soorten en maten gezien te hebben en het betere onderhandelwerk is het gelukt!

Kuala Lumpur 9-3-2010

Vandaag hebben we veel rondgelopen en zijn we in shopping malls geweest. Aan het einde van de middag zijn we naar de Menara Kuala Lumpur Tower geweest. Dit is 's werelds vierde hoogste tv-toren. Het scheen dat je boven op het uitkijkdek een waanzinnig uitzicht had over de stad. Een tip was om aan het einde van de dag te gaan zodat je de stad zowel in het licht als in het donker kon zien. Zoals jullie weten hebben we gedurende onze reis niet zoveel geluk met uitkijkpunten, zonsondergangen, e.d. Van beneden leek het helder maar toen we bovenkwamen was het zicht niet geweldig, er hing een soort mist (smog?) waardoor het zicht werd beperkt. We hebben toch nog een aardig uitzicht gehad en hebben de stad zowel in het licht als in het donker (van boven) gezien, een leuke ervaring! Morgen gaan we met de bus naar de Cameron Highlands, een hoger gelegen gebied waar veel theeplantages zijn.

Kuala Lumpur & Cameron Highlands 10-03-2010

Vandaag hebben we om half 12 vanaf het hotel een taxi naar het busstation genomen. Daar aangekomen hadden we de keuze tussen verschillende maatschappijen en klassen. We besloten voor de goedkoopste te gaan omdat we alleen maar mooie bussen hadden gezien (en erger dan Indonesië kon het niet worden). Bij het loket kregen we te horen dat de bus vandaag laat was (half uur later) en dat we daarom niet op het station maar een stukje verderop zouden worden opgepikt. Na dik een uur gewacht te hebben (o.a. kaarten op de stoep), kwam de bus er aan. Het bleek toch een wat mindere bus te zijn dan de gemiddelde bus die we hadden gezien, maar dat maakte ons niks uit want deze had in ieder geval airco en was nog 10x beter dan die in Indonesië.

Onderweg bleek dat het echt om een knakenbus ging.. We werden echt door alles en iedereen ingehaald; van de meest krakkemikkige vrachtwagens tot andere tourbussen. De chauffeur bleek ook nog eens te stoppen waar en wanneer hij wilde voor pauze. Wat ook wel opvallend was, is dat we de hele weg hebben zitten hobbelen/wiebelen zoals in Indonesië, terwijl de wegen hier prima waren en er geen gat te bekennen was (lees: grootste gedeelte 4-baans snel-tol-weg). De busrit zou ongeveer 3,5u. duren, uiteindelijk hebben we er 5,5u. over gedaan!

De eindbestemming, Tanah Rata, is groter dan we hadden verwacht. Na het gebruikelijke rondlopen/rondvragen/rondkijken naar geschikte accommodatie, zijn we in KRS Pines guesthouse (meer een hotel) beland met eigen badkamer. Het hotel is echt dik in orde (zeker voor het geld!), alles is schoon/netjes en de staf is heel vriendelijk.

Tanah Rata 11-03-2010

Gisteravond hadden we al gezien dat ze hier ook roti hebben, dus vanochtend konden we weer aan ons favoriete (Maleisische) ontbijt! Na het ontbijt besloten we om een wandeling te gaan maken, er zijn hier namelijk verschillende wandelroutes. Uiteindelijk besloten voor een route te gaan die 2,5u. (enkele reis) zou duren, met als doel een theefabriek. De wandeling ging voor een groot gedeelte door de jungle en was erg leuk, mooi en avontuurlijk! We moesten soms klimmen en klauteren over bomstammen, smalle paadjes en stenen. Na 1,5u. lopen kwamen we weer in de bewoonde wereld en ging de wandeling verder over een geasfalteerd weggetje. Onderweg kwamen we allerlei gewassen tegen; pepers, fruit, bloemen en (niet te vergeten) thee! Na 45min. Kwamen we aan bij de theefabriek en na een korte rondleiding hebben we, uiteraard, een lekker kop thee met een gebakje genomen. Toen moesten we nog terug..

Voorafgaande aan de wandeling hadden we geïnformeerd bij een tourist information center hoe/wat. Zij vertelde dat we terug konden lopen of met de bus terug konden gaan, er zouden public buses (grappig feitje, bus is hier bas) rijden. Toen we bij de theefabriek vroegen van waar en hoe laat de bussen gingen bleek dat er helemaal geen bussen rijden. We hadden een aantal opties; een taxi delen met andere toeristen, lopen of hopen een lift. Het begon ook nog te regenen dus terug lopen viel voor ons af. Na wat rondvragen stonden we op het punt om een taxi te laten komen toen er ineens een grote schoolbus aankwam rijden. De vrouwen van de fabriek begonnen spontaan te roepen en te zwaaien en Maaike rende als een malle naar de weg toe. We hadden geluk want we mochten (gratis!) mee tot de hoofdweg (vanwaar er dan wel een bus zou rijden). Uiteindelijk zaten wij met vijf andere toeristen in de bus.

Bij de hoofdweg aangekomen was er nergens een bus te bekennen. Tanah Rata was nog 9km dus besloten we maar die kant op te lopen en te hopen dat er toch nog een bus kwam. We waren nog maar net op weg of er stopte een taxi, omdat er een stel bij was met een jong kind besloten we dat zij de taxi mochten en wij verder zouden lopen. We liepen met nog een Australische jongen die van plan was om te liften, niet lang daarna staken wij ook bij alles wat ons voorbij ging onze duim omhoog. Dat werkte, na ongeveer vijf minuten stopte een auto die ons wel een lift wilde geven. We wisten dat twee andere jongens (die al wat verder waren gelopen) de lift harder nodig hadden dan wij. We wilden namelijk eerst met hun vanaf de theefabriek een taxi delen omdat zij om 16u. terug moesten zijn om een bus te halen. In overleg met de Australische jongen besloten we ook deze lift aan ons voorbij te laten gaan. Omdat de chauffeur ons niet begreep, stapte de Australiër bij hem in om bij de andere jongens (die verderop liepen) te stoppen.

Ondertussen hadden wij opnieuw beet! Toen de Australiër naar ons terug kwam lopen en we de auto in stapten bleek dat de andere jongens de lift hadden afgewezen. We weten nog steeds niet waarom (ze hadden nog een kwartier om de bus te halen, misschien hadden ze de moed al opgegeven), gelukkig liep er ook nog een ouder echtpaar die de lift wel graag wilden. Wij waren in een mooie auto bij een zakenman beland. Toen we hem vroegen hoeveel we hem verschuldigd waren wilde hij niets hebben, hij zei: ‘I don't want money, I'm just helping you guys'. Een super ervaring voor de eerste keer liften! Het zal nooit onze voorkeur hebben, maar nu kon het veilig omdat we met z'n drieën waren, het overdag was en het gewoon een hoofdweg was.

Toen we terug kwamen bij het hotel stond er een vrachtwagen met allemaal nieuwe bedden. Bas grapte nog ‘zo relaxt, hebben we straks een nieuw bed!'. En ja hoor, we wilden net naar boven gaan toen de eigenares ons aansprak dat ze alle doublebeds (dus ook onze!) aan het vervangen waren en of ze dus even in onze kamer mochten. Na ontelbare keren excuses voor de overlast (hoezo overlast? Een nieuw bed, je hoort ons niet klagen!) stond het erin.

Vanavond hebben we een lokaal iets geprobeerd, de steamboat. De steamboat is eigenlijk gewoon chinees fonduen. We kregen twee schalen met rauw vlees, vis, groenten, mie, miehoen, ei en een soort grote pan met twee soorten bouillon. De bedoeling is dan dat je het eten kookt in de bouillon. Het was erg leuk om een keer te doen en het smaakte ook erg goed! Hoewel het Maaike niet lukte te eten met stokjes, lukte Bas dit (ondanks zijn ‘fijne motoriek') wel. Deze ‘fijne motoriek' zorgde er alleen even later ook voor dat er een bakje over tafel vloog en er wat net gekookte miehoen, vlees en groenten op de grond belanden. Na het netjes te hebben opgeruimd, gingen we gewoon vrolijk verder!

Tanah Rata 12-03-2010

Vanochtend hebben we eerst lekker uitgeslapen en na de, inmiddels gebruikelijke, roti zijn we met de bus naar het volgende stadje gegaan. Hier in de omgeving zijn niet alleen theeplantages maar ze hebben ook aardbeien-, bijen- en/of vlinder-farms. Wij waren wel nieuwsgierig dus gingen we naar één van de grootste aardbeienfarms. Dit bleek weinig voor te stellen, dus na wat foto's besloten we om terug te lopen (i.p.v. de bus te nemen). Vandaag regent het veel en hebben we een chilldagje ingelast. Morgen gaan we naar Pulau Penang, een eiland in het noord-westen van Maleisië.

Liefs,
Maaike & Bas