Vanaf het Soekarno-Hatta vliegveld in Jakarta een update van onze laatste dagen op Java. Veel leesplezier!

Bandung 12-02-2010

Na een mooie treinreis van 8 uur kwamen we aan in Bandung. Onderweg was het al veel aan het regenen dus we waren al voorbereid op regen in Bandung. Eenmaal aangekomen regende het hard. Wegen stonden blank en de meeste mensen hadden paraplu's, voor ons een teken dat regen daar vaker voorkomt. Na een tijdje gewacht te hebben totdat de regen minder zou worden (wat het niet werd) zijn we naar een hotel gelopen. Toen we het hotel en de kamer zagen werd het meteen duidelijk in wat voor een luxe we de laatste dagen hadden geleefd in Yogyakarta (voor 3 euro meer). Dit hadden we wel verwacht en zoveel luxe moet natuurlijk ook geen gewenning worden.

Toen we hadden geïnformeerd naar het weer bleek dat het elke dag vanaf ongeveer 14.00u (hard) regent. Bandung stond verder niet hoog op ons lijstje, het was meer dat we er langs kwamen en er misschien wel wat te zien was (o.a. vulkaan en natuur). Aangezien we eerdere ervaringen hebben met een vulkaan in de regen en er nog meerdere zullen volgen was voor ons de keuze snel gemaakt. Morgen gaan we richting Jakarta. We moesten nog eten dus gingen we in de stromende regen op zoek naar een geschikt restaurantje. Helemaal nat kwamen we in een chinees restaurant terecht, lekker gegeten. Daarna terug, filmpje gekeken en op tijd naar bed.

Bandung & Jakarta 13-02-2010

De planning was om rond 12.00u de trein te nemen richting Jakarta. Aangezien we al om 06.30u wakker waren besloten we de trein van 08.45 te nemen, 12.00u stonden we op het station in Jakarta. Hier wederom regen dus op zoek naar een taxi. Helaas woekerprijzen (regen en op het station) dus besloten we een stukje te lopen. Even later zaten we in een soort van tuktuk gepropt op weg naar een straatje met veel hotels. Omdat het nog steeds regende bleef Maaike op een droge plek bij de tassen en ging Bas op zoek naar een hotel. Ondertussen werd Maaike verteld dat het vele regenen kwam doordat het dit weekend Chinees Nieuwjaar is. Dat zou voorspoed met zich mee brengen.

Tijdens de rit naar Gunung Bromo (vulkaan) vertelde een Nederlandse backpacker dat zij Jakarta verschrikkelijk had gevonden, het werd Maaike snel duidelijk waarom. Als vrouw wordt je in Indonesië sowieso al anders behandeld en Bas was nog maar net weg en de opmerkingen/kansloze gesprekken begonnen al: ‘do you really love him?', ‘i have a girlfriend from Amsterdam, you look just like her', etc. Zoals we al zeiden, kansloos. Na een paar keer heen-en-weer lopen tussen verschillende hotels besloten we om, wederom, voor de goedkoopste optie te gaan en weer wat te besparen. Hier betekent dat: vieze badkamer met koude douche (pijp uit de muur), WC die niet doorspoelt, geen wastafel, geen lakens op de bedden en een klein bed met dun matras. Helaas was het dit of echt véél duurder en zelfs dan was het minder mooi dan in Yogyakarta. Ook in Jakarta hadden we het dus al snel gehad, niet alleen met de mensen maar ook met de stad zelf.

Jakarta valt het beste omschrijven als heel veel beton, vuil, auto's en brommers (en andere voertuigen), smog, etc. Al snel werd voor ons duidelijk dat dit puur een stop-over zou worden. 's Middags boekten we direct een vlucht naar Medan (noord Sumatra), voor de volgende dag. We waren allebei moe van twee reisdagen en slecht slapen, maar we wilden toch nog iets gaan doen. We zijn toen gaan lopen naar het onafhankelijkheidsmonument in Jakarta, een grote pilaar met een gouden vlam erop. Zelfs in een stad als Jakarta (met bijna 9 miljoen inwoners!) en waar we verwacht hadden dat ze wel wat waren gewend qua toeristen, waren we net beroemdheden. Het begon al met de hele tijd ‘Hello mister & misses. How are you?' en al snel daarna werden er (stiekem) foto's van ons gemaakt. Bas zijn antwoord hierop was, foto's terug maken! Dat zagen ze niet aankomen en moesten ze wel om lachen.

Even later kwam een jonge op Bas af met de vraag of hij een foto wilde nemen van zijn familie, natuurlijk wilde hij dat. Snel daarna werd duidelijk dat het de bedoeling was dat wij met zijn hele familie op de foto gingen! Daar stonden we dan, voor het monument op de foto met een Indonesische familie. Na een paar foto's werden we door iedereen uitgebreid bedankt. Het is wel grappig, maar we kunnen er maar niet aan wennen. Stel: hang je daar, in een Indonesische huiskamer..

Jakarta 14-02-2010

's Ochtends waren we weer vroeg op en na een simpel ontbijt weer snel op zoek naar een taxi, liever wachten op het vliegveld dan blijven in het hotel. Ons plan was om van het hotel met een taxi naar het treinstation te gaan, om daar de bus te nemen naar het vliegveld (+/- 35km). Al snel sprak een taxichauffeur ons aan die ons voor hetzelfde geld als de bus wilde brengen naar het vliegveld, dit was ongeveer drie keer zo weinig als er bijv. in de Lonely Planet staat. We dachten even na en besloten het maar te doen. Uiteindelijk geen slechte keuze want we werden recht voor de juiste terminal afgezet en er was geen gedoe achteraf, gewoon betalen en klaar (ongewoon voor hier). Nu zitten we al een paar uur in de ‘Executive Lounge', voor zo'n 8 euro met z'n tweeën kunnen we eten en drinken pakken wanneer en hoe vaak we willen. Daarnaast is er gratis draadloos internet. Om 15u vliegen we en dan zijn we rond 17.30u in Medan.

We zijn heel benieuwd naar hoe Sumatra is, we hebben er veel (mooie en vooral positieve) verhalen over gehoord. De reis door Indonesie gaat tot nu toe veel sneller dan we gepland hadden. We zijn al druk bezig met het overwegen van mogelijkheden om langer naar Thailand en/of naar Maleisië te gaan. Dit reizen (o.a. zonder vast reisschema) is precies wat we voor ogen hadden en bevalt ons dan ook zeer goed. We doen echt gewoon wat we willen / waar we zin in hebben en zien het allemaal wel, heerlijk! We'll keep you posted

Liefs,
Maaike & Bas