De laatste dagen hebben we erg veel meegemaakt en helaas geen tijd gehad om dit te plaatsen. Ook is internet hier minder toegankelijk dan in bijv. Singapore en Australie. Voor onszelf proberen we om elke dag bij te houden wat we hebben gedaan/meegemaakt en dat zullen we ook op de site plaatsen. Omdat we in de laatste zoveel hebben meegemaakt is het nu een flinke lap tekst geworden (een nieuw record!), maar dat moeten jullie ons maar vergeven

De verhalen vanaf 5-2-2010 plaatsen we de volgende keer, dat is namelijk weer een heel avontuur! We zitten nu in Surabaya en gaan morgen naar Yogyakarta. Java gaat tot nu toe sneller dan verwacht omdat er slechts bepaalde punten zijn waar men naartoe gaat. Wordt vervolgd!

Ubud 2-2-2010

Na een lekker ontbijt en onderhandelen met taxi chauffeurs kwamen we na een rit van ongeveer een uur aan in Ubud. Onderweg reden we al door mooie natuur en we begonnen Bali van de plaatjes te herkennen. Eenmaal in Ubud aangekomen gingen we op zoek naar een hotel, de prijzen zijn hier alweer anders dan die in Sanur. Na even zoeken zitten we nu in een leuk hotel met zwembad, heel mooi gelegen in de jungle. We hebben eerst onze tassen gedumpt en een frisse duik genomen in het zwembad, daarna zijn we Ubud in gegaan. Ubud is echt een aanrader als je naar Bali gaat, amper opdringerige verkopers en taxi chauffeurs. Natuurlijk word je wel eens aangesproken maar de manier waarop is heel anders. Je kunt hier gewoon ontspannen rondlopen, bijvoorbeeld over de leuke en knusse markt. 's Avonds zijn we bij een heel leuk restaurantje gaan eten, uit de Lonely Planet. Deze is echt super goedkoop (hoofdgerecht ongeveer € 0,60 tot € 1,20), maar erg lekker en leuke mensen!

Ubud 3-2-2010

Toen we 's ochtends opstonden stond de thermoskan met warm water, thee zakjes en koffie al klaar bij het zitje (bankje en tafel op het balkon) voor onze kamer. Ze hadden ons bij het inchecken al gezegd dat ze ontbijt kwamen brengen dus wij waren benieuwd. Na tien minuten kwam er inderdaad iemand met een dienblad met het ontbijt, vandaag pannenkoek met kokos en banaan en fruit! Het lijkt erop dat ons hotel gerund wordt door een aantal jongens die heel vriendelijk en vrolijk zijn, dat maakt het nog leuker. Na het ontbijt zijn we naar het Monkey Forest gegaan. Dit is een klein reservaat met, zoals de naam al doet vermoeden, apen! Het was heel leuk om tussen de apen rond te lopen, het was een soort apenheul maar dan in het echt. 's Middags zijn we weer gaan lunchen bij hetzelfde restaurantje als gisteren avond, het was wederom lekker en goedkoop!

Na wat relaxen aan het zwembad besloten we om toch te gaan voor een Balinese massage, zo gezegd, zo gedaan. Rond vijf uur lagen we naast elkaar op een massagebed en werden we van top tot teen gemasseerd op Balinese stijl. Een uur later zaten we weer beneden met een kopje gemberthee, ook dat was heerlijk. Samen kostte deze verwennerij ongeveer € 7,50, naast dat het heel lekker was is het een must-do op Bali. Wederom besloten we naar het heerlijke en goedkope restaurantje te gaan, en weer werden we niet teleurgesteld! Na lang wikken en wegen hebben we besloten om morgen richting Java te gaan. De rit duurt ongeveer vier uur, al leert de ervaring ons dat je niet altijd op de inschattingen van de taxi chauffeurs kunt bouwen. Daarna nemen we de boot naar Java, dit duurt ongeveer een uur.

Ubud, Gilimanuk, Ketapang & Banyuwangi 4-2-2010

Wat een dag! Vanochtend zijn we op tijd (7.30u) opgestaan om niet te laat richting Gilimanuk te gaan om daar de ferry te nemen naar Ketapang, Java. Gister avond hadden we al een taxi geregeld dus werden we mooi, zonder nog te hoeven onderhandelen, bij het hotel opgepikt. Na een mooie rit van 3 uur langs een groot deel van de westkust van Bali, kwamen we aan in Gilimanuk. We werden voor de terminal afgezet en met een beetje rondvragen (‘Tickets?') kwamen we bij het ticketverkooppunt. De oversteek kostte nog geen euro voor ons tweeën. De boot zullen we geen woorden aan vuil maken, typisch Azië. We zijn in ieder geval veilig aan de overkant gekomen, dit duurde zo'n 45 minuten.

Op de boot waren we de enige buitenlanders en na wat verkopers werden we door een lokale jongen aangesproken. Wij waren nogal wantrouwend want op Bali wilden de vriendelijke mensen altijd wat van je en bij het hotel hadden ze ons gewaarschuwd voor zakenrollers e.d. Eenmaal van de boot af werden we aangesproken door iemand van het toeristenbureau. Als we wat gegevens noteerden kregen we gratis informatie en advies. Na, uiteraard, niet de correcte gegevens te hebben genoteerd begon de man over de dingen die er hier in de omgeving te doen zijn. Om een lang verhaal kort te maken, hij bood ons een trip aan waarbij we met ongeveer 2-3 dagen al in Yogyakarta zouden zijn. Dit is niet wat wij willen dus hebben we de boot afgehouden en zijn we op pad gegaan. Een stukje verderop zijn we op de stoeprand gaan zitten en hebben we de Lonely Planet er nog eens bij gepakt.

Niet lang daarna besloten we om naar het meest dichtstbijzijnde treinstation te gaan. Na een kort ritje in de bemo (soort budget taxibusje) kwamen we bij het station. Al snel kwamen we erachter dat we waarschijnlijk de trein net gemist hadden. We besloten naar het loket te gaan waar we in gesprek kwamen met Hari, een aardige man van 36 jaar werkzaam op het station. Hij vroeg ons vrijwel direct met hem mee te komen naar zijn kantoor zodat hij ons wat beter kon helpen. We keken onze ogen uit want zijn kantoor bleek de ‘operator-room' te zijn waar alles geregeld wordt. Daar zaten we dan, net uit Bali met een man die heel aardig was maar we niet kenden en waarvan we totaal niet wisten of (en wat) hij van ons wilde. Het bleek te gaan om een eerlijke Javaanse man die ons graag wilde helpen. Na wat informatie over een vulkaan in de buurt vertelde hij ons over de mogelijkheden om met de trein richting Probolinggo (in de omgeving van de Bromo vulkaan) te gaan. We besloten om morgen ochtend de trein te nemen en vandaag naar een hotel te gaan. Hari wist nog wel een goed hotel en pakte meteen zijn telefoon om te bellen. Niet veel later zaten we in een andere bemo (ook geregeld door Hari) op weg naar het hotel.

Het hotel waar we aankwamen was echt een verrassing. Vanaf hier heb je een waanzinnig panorama (tevens de naam van het hotel) uitzicht over de zee, de haven, het dorpje, de natuur en je kijkt zo tegen Bali aan. De eigenaar bleek een Australische man van middelbare leeftijd te zijn die samen met zijn Indonesische vrouw eerder een hotel op Bali had gehad en recent hiernaartoe was verhuisd om dit hotel te beginnen. De kamer is echt veruit de beste kamer waar we tot nu toe zijn geweest. Alles zit erop en aan (airco, warm water, koelkast, TV, etc.). Na onze tassen gedumpt te hebben zijn we terug gegaan naar de bar/restaurant van het hotel om wat te lunchen. We hebben hier echt super lekkere mie goreng gehad en leuk gepraat met de eigenaar.

Toen we op het punt stonden om een duik te nemen in het zwembad werd Bas geroepen door de vrouw van de eigenaar, het was Hari. Hij vroeg of wij het goed vonden als hij zo langskwam en of hij dan een zoon van een vriend mee mocht nemen. Die jongen wil namelijk beter Engels leren en Hari vond dat het goed was als hij met ons kon praten. Natuurlijk vonden wij dit geen probleem. Rond vijf uur kwam Hari eraan, gevolgd door 3-4 andere scooters. Even later stonden we met een groep jongeren (rond de 16 jaar) die een opdracht voor school hadden. De opdracht was om vragen in het Engels op te stellen en deze, in een soort interview, te beantwoorden. Wij waren daarvoor, in hun ogen, erg geschikt en ze vonden het allemaal geweldig om met ons het interview te doen. Het was wel even wennen want het was net of we beroemd waren. Om te beginnen werden de interviews al met een telefoon gefilmd (voor de docent), daarnaast wilden ze allemaal stuk voor stuk op de foto met ons. Al met al een hele leuke ervaring! Nu merken we al dat de mentaliteit op Java heel anders is dan die op Bali, daar zijn ze al gewend aan toeristen.

Na de interviews gingen de jongeren weer weg en hebben we nog even met Hari (die overigens onder werktijd gewoon langskwam) nagepraat en hem een drankje aangeboden. Hari stond erop dat hij zijn telefoonnummer en e-mail adres bij ons achterliet, misschien voor in de toekomst. 's Avonds hebben we hetzelfde besteld als met de lunch, dat was zo ontzettend lekker dat we het graag nog een keer wilden! Na het eten hebben we nog een tijdje gepraat met de eigenaar, Tom.

Dat was het voor zover, we zullen proberen de foto's ook te plaatsen.

Liefs,
Maaike en Bas