Hallo allemaal!

Het is weer tijd voor een berichtje vanuit Australië. Dit keer over drie verschillende plaatsen want we hebben redelijk wat gereisd. Na Cairns was onze eerste stop, na ongeveer 2 uur in de Greyhound, Mission Beach. Dit viel erg tegen. Het strand was mooi (zie foto's) en het hostel relaxt en vooral het personeel erg vriendelijk en behulpzaam. Wat zo jammer is, is dat we hier (bijna) niet in de zee kunnen zwemmen i.v.m. het ‘stinger' seizoen. De ergste stingers zijn kwallen met een soort tentakels die erachteraan drijven, wordt je hierdoor geraakt dan ben je met 1 minuut dood. Niet zo fijn dus! We zijn dan ook alleen nog maar in zee geweest met het snorkelen en duiken (daar was het wel veilig). Dat blijft wel erg jammer want het strand en de zee hier zijn zo mooi!

Toen we aankwamen met de Greyhound vroegen we bij het hostel waar het stadje was, ze lachte kort en zei dat er zo goed als niks was. Er was alleen een supermarkt op 15min lopen en vanaf daar nog 20-30min lopen naar een paar souvenirwinkeltjes. Toen we zeiden dat we dan maar boodschappen gingen doen, bleek de supermarkt gesloten. Balen dus, dit vroeg weer om wat creativiteit. De rest van de dag in de relax-modus om 's avonds op zoek te gaan naar wat te eten. Voor we gingen eten hebben we onze tours geboekt naar zowel Magnetic Island (zie verderop), Whitsundays (zeilen door onbewoonde paradijselijke eilandjes) en Fraser (met een groep van 11 in een jeep op een eiland met twee nachten in een tent). Na verschillende verhalen van andere backpackers wilden we eerst alleen de laatste doen, maar vlak voor het boeken spraken we allerlei mensen die zeiden dat je de anderen echt niet kon missen. Vooral de Whitsundays en Fraser zijn de highlights van de oostkust. Na een paar uur praten en onderhandelen met het hostel over een leuke pakketprijs hebben we het geboekt. Daarna zijn we wat gaan eten bij een aangrenzend restaurantje met livemuziek. Omdat uit eten nogal kostbaar is gokten we op één portie wedges en één salade. Toen we ons eten kregen waren we aangenaam verrast, we kregen het zelfs met z'n tweeën niet op (en dat voor zo'n 7,5 euro)!

Omdat er niets te doen was in Mission Beach zijn we de volgende ochtend weer op de Greyhound gestapt richting Townsville om daar de ferry te nemen naar Magnetic Island. Voor we op de bus stapten hebben we onze eerste echte Australische regenbui meegemaakt, gelukkig viel het nog mee als je bedenkt dat het in het noorden (waar we dus zijn) regenseizoen is!

Na ongeveer drie uur in de Greyhound en 20min op de ferry kwamen we aan op Magnetic Island. Een mooi eilandje waar we in een leuk hostel zaten (zie foto's). Het hostel lag direct aan zee en we sliepen in totaal met z'n 8-en in een soort blokhut. Het was een ware duitse invasie want wij waren in de blokhut de enige niet-duitsers. Er zijn hier sowieso heel veel oosterburen, er werd ons zelfs verteld dat er geen werkvisa meer worden uitgegeven in Duitsland omdat er zoveel Duitsers zijn. De Duitsers bleken ook niet erg sociaal, naast het feit dat ze slecht Engels spraken waren ze ook best luidruchtig (ook 's nachts). Het leuke van het hostel was dat er een grote centrale plek was met daaraan grenzend de bar, receptie, eettafels en natuurlijk het strand en de zee. 's Avonds was hier muziek en was er een hele gezellige sfeer. Overdag hebben we nog een Nederlandse backpacker ontmoet die, geloof het of niet, uit Twello komt! Zit je aan de andere kant van de wereld, ontmoet je iemand die letterlijk 15min rijden bij je vandaan woont. Wat is de wereld toch klein! We hebben met hem een hele gezellige avond gehad. De volgende dag zijn we op eilandontdekkingstocht gegaan, we hebben uiteindelijk een wandeling gemaakt met geweldig uitzicht (zie foto's).

Na Magnetic Island zijn we naar Airlie Beach gegaan (zo'n 4,5 uur in de Greyhound). Dit is de uitvalbasis voor backpackers en andere reizigers naar de Whitsundays. Bij ons pakket zaten ook twee gratis hostel overnachtingen, daar maakten we hier meteen gebruik van. Op het eerste gezicht leek het een prima hostel met vriendelijk personeel en een goede sfeer. Bij binnenkomst van de eerste kamer bleken er echter geen gordijnen te zijn! Dus wij weer naar de receptie en een andere kamer gekregen. Uiteindelijk lagen we hier met één Italiaan, twee Nederlanders en drie Engelsen. Omdat we op Magnetic Island al niet heel goed hadden geslapen besloten we om, na eerst een biertje te hebben gedronken in de bar, op tijd naar bed te gaan. Toen we net lagen te slapen kwamen de Engelsen straalbezopen terug. Zo dronken hebben wij mensen nog nooit meegemaakt. Ze kwamen binnen botsend van de ene naar de andere muur en waren erg luidruchtig. Vervolgens leek het erop dat ze naar bed gingen, maar toen één van hen in bed wilde klimmen (bovenste bed van een stapelbed) viel letterlijk het hele stapelbed om! Bas zat rechtop in bed aangezien dat bed tegen die van hem aanviel, Maaike durfde niet te kijken en had haar oordoppen in. Om het onderste bed van dat stapelbed lag gelukkig niemand, maar er lagen wel allemaal spullen op die toen verspreid lagen door de hele kamer. Jammer genoeg voor ons begon het daar slechts mee, om jullie nog een heel verhaal te besparen hier een korte omschrijving: schreeuwen, continu wisselen van bedden (ook waar ze niet in hoorden), schelden, met z'n drieën in 1 bed, heel hard snurken, Nederlander die terugkwam één van de Engelsen in z'n bed vond en z'n spullen door de hele kamer etc. Uiteindelijk sliepen we rond half drie om vervolgens om zes uur weer gewekt te worden door de brakke Engelsen. Kortom: het was een waar ‘feest'! We maken in ieder geval wat mee hier

. We hebben toen onze spullen gepakt, een klacht ingediend, uitgecheckt en naar een ander hostel gegaan waar we een twee persoonskamer namen om helemaal bij te kunnen komen. Bij dit hostel bleek alleen niet een normale keuken te zijn (zoals bij de meeste hostels). Ze hadden hier alleen twee elektrische (bak)pannen, maar ook hier kan je erg lekkere pasta in maken! Na gister avond lekker een filmpje te hebben gekeken wilden we gaan slapen, ware het niet dat er een groep Engelsen (alweer? Ja zeker, maar dit keer anderen!) besloten om praktisch onder onze kamer te gaan schreeuwen, zingen, trommelen op de tafels etc. Omdat wij echt moe waren ging Bas ze vragen of het iets zachter kon, je raadt het antwoord al: nee. Gelukkig gingen ze rond 12u weg en hebben we toch nog lekker geslapen.

Airlie Beach is verder een leuk plaatsje waar we gisteren de hele ochtend en middag op bikini-jacht zijn geweest voor Maaike, ze is geslaagd! Nu zijn we aan het wachten tot we naar de haven gaan waar de zeiltrip bij de Whitsundays kan beginnen. We hebben het, als het goed is, erg goed voor elkaar. Bij dergelijke trips gaan op de gemiddelde boot 25-30 personen (maar soms ook 50) mee. Wij hebben een boot met slechts 12! Luxe dus, we hebben er veel zin in en uiteraard volgt er wel weer een verslag. Zondag middag komen we weer terug in Airlie Beach.

Liefs,
Maaike en Bas