Hi mates,

We zitten nu in de Greyhound-bus onderweg naar Mission Beach, een rit van ongeveer 2,5u. Tijd genoeg dus om weer een verhaaltje te typen (plaatsen het later op de dag want in de bus is natuurlijk geen internet)!

Afgelopen woensdag zijn we onze trip naar Cape Tribulation begonnen. Cape Tribulation is waar letterlijk het regenwoud overgaat in de zee en het is de enige plek ter wereld waar twee punten van de werelderfgoedlijst samen komen. 's Ochtends werden we opgepikt bij ons hostel met een busje, we hadden geluk want we hadden een hele leuke en vooral grappige (lees: droge) gids van onze leeftijd. De stemming zat er al snel in en het duurde dan ook niet lang voor de gids begon: ‘Mates, you are my favorite group!'. De rit naar Cape Tribulation was al een ervaring opzich. De route was echt super mooi, aan de ene kant heb je de zee (met in de verte het rif) en aan de andere kant natuur. Een ander bijzonder punt is een deel van de weg die we reden, deze staat namelijk óók op de werelderfgoedlijst en het is de enige weg die op deze lijst staat! Onderweg hebben we een paar stops gemaakt. De eerste was bij de Daintree River, hier gingen we met een bootje opzoek naar krokodillen. Ook hier was de omgeving erg mooi en we hebben, zowaar, twee krokodillen gezien. Ze waren, hou je vast, 30cm en 15cm. Leuk om te zien, maar als de boot-gids je vooraf verteld dat de grootste 8,5m is en ruim 2 ton weegt valt het een beetje tegen. De volgende stop was een zogenaamde boardwalk, je loopt door een regenwoud op een soort steigers (iets boven de grond). Dit was onze eerste echte kennismaking met een regenwoud, en wat voor één! Het was echt fantastisch, de verschillende soorten bomen, planten, de hoogtes, de lichtval, alles. Onze gids wist allerlei leuke feiten te vertellen en zo hebben we ook aan de achterkant van een mier gelikt. Ja, jullie lezen het goed

(zie foto van Maaike). Het gaat hier om een grote mier met een knalgroene achterkant (beetje vergelijkbaar met een rode mier in Nederland) die je hier vrij veel ziet. De gids vroeg wie dit wilde proberen, en dat wilden wij wel! Het is een heel apart gevoel, eerst tintelt het een beetje en daarna proef je een citroen-/limoenachtige smaak. De mier pak je gewoon vast tussen je vingers en eet je niet op o.i.d., het is dus nog diervriendelijk ook! Het mooie hiervan is dat er in 1x likken aan zo'n mier dezelfde hoeveelheid vitamine C zit als in een sinaasappel, ideaal voor het backpackersleven!

Na de boardwalk werden we naar ons hostel gebracht, die in de middle-of-nowhere was. Het bestond uit allemaal kleine houten huisjes, midden in de jungle. Erg gaaf! Eenmaal aangekomen hebben we hier een paar andere backpackers leren kennen waarmee we een wandeling zijn gaan maken door het regenwoud. Ook dit was een hele ervaring, na ongeveer een uur gelopen te hebben kwamen we uit bij ons doel: een zwembare poel. Voor we stroomopwaarts gingen stond nog een ‘leuk' bordje (zie foto's). De heenweg was heel erg mooi, maar wel over een (onverharde) weg. Daarom besloten we om de terugweg via het strand te lopen. In onze zoektocht naar het juiste pad door het regenwoud naar het strand zijn we een keer verkeerd gelopen. We stonden ergens midden in de jungle om ons heen te kijken, gelukkig vonden we de weg terug a.d.h.v. paarse markeringen op bomen, takken etc. Uiteindelijk kwamen aan op het strand en geloofden we onze ogen niet. De omgeving was echt een paradijs. Stel jullie voor: expeditie robinson (zie foto's). Na een paar minuten genoten te hebben van het uitzicht begon onze, uiteindelijk, avontuurlijke weg terug. Het bleek niet zomaar een strandwandeling terug te zijn, we moesten ook lopen (en klimmen) over stenen/rotsen. Toen we eindelijk terugwaren begon het al donker te worden en bleken we 4 uur gelopen te hebben, de originele route was ongeveer 9,5km en wij zijn terug flink om gelopen. Uiteraard had iedereen flinke trek dus we zijn meteen met z'n allen wat gaan eten. 's Avonds hebben we met dezelfde groep alvast wat gedronken op de verjaardag van Maaike.

4 december, Maaike haar 22e verjaardag! We hadden de dag ervoor besloten om met twee anderen van de groep naar de zonsopkomst te gaan kijken, dus om 4:15u ging de wekker. Toen we op het strand kwamen bleek er best wat bewolking te zijn, een tegenvaller. Ondanks dat we geen zon hebben gezien was het wel een geweldig gezicht met al die kleuren en natuurlijk de omgeving. De rest van de dag hebben we lekker rustig aan gedaan en ontspannen aan het zwembad (tevens midden in de jungle).

Wij hadden er van te voren ook nog een overnachting bijgeboekt in Port Douglas. Toen we werden opgehaald met de bus hebben we nog twee stops gemaakt, één bij een uitkijkpunt, de andere bij Mossman Gorge. Dat laatste vonden we wel mooi maar niet geweldig. Het was niet heel anders dan de gorges in Frankrijk, behalve dat het ook in de jungle lag.

Eenmaal in Port Douglas aangekomen zijn we 's avonds, voor Maaike haar verjaardag, met z'n tweeën wat gaan eten bij de plaatselijke Yacht Club. Het was een mooi (en romantisch) om zo bij een haven te zitten eten met fakkels rondom het terras. Daarna hebben we met een andere groep nog wat gedronken bij het hostel. Gisteren waren we van plan om Port Douglas in te gaan maar we moesten nog hostels regelen voor rond kerst en oud-en-nieuw. Daar zijn we uiteindelijk de hele ochtend/middag mee bezig geweest, maar het is gelukt! Jammer genoeg werden we aan het einde van de middag alweer opgehaald dus we hebben niet veel van Port Douglas kunnen zien. Op de terugweg kwamen we nog langs een veld met allemaal kangeroes, gewoon in het wild (zie foto's).

Met kerst hebben we een hostel in Hervey Bay en de dagen voor kerst willen we graag naar Fraser Island. Rondom oud-en-nieuw zitten we in Brisbane.

Iedereen nog heel erg bedankt voor de lieve berichtjes/smsjes/telefoontjes voor Maaike haar verjaardag!

Dat was het voor nu. Tot de volgende keer!

Liefs,
Maaike en Bas

P.S. Jullie houden ons wel op de voet bij, maar wij zijn ook heel benieuwd naar hoe het daar is! Dus als er nog nieuwtjes zijn o.i.d. horen we het graag

.

P.P.S. Bas is zijn simkaart van zijn nederlandse mobiele telefoonnummer kwijtgeraakt dus het heeft geen zin om hier naartoe te sms-en. Die kunnen pas weer gelezen worden als ik mijn nieuwe simkaart heb en dat is pas als we terugkomen.